Monday, September 12, 2011

นับหนึ่ง... จนถึงรัก


ลมแทบใส่เมื่อน้องสาวผู้อ่อนหวานและเป็นดังแก้ว ตาดวงใจของครอบครัวประกาศกร้าวว่าจะแต่งงาน ทั้งที่เจ้าตัวแทบไม่เคยออกจากบ้านจนมีโอกาสได้เจอะเจอถึงขั้นสานสัมพันธ์ ลึกซึ้งกับใครเลย

‘หนึ่งเดือน’พี่สาวคนเก่งและแกร่งจึงต้องขอเคลียร์กับว่าที่น้องเขย ด้วยข้องใจนักว่าหนุ่มเจ้าสำราญอย่างเขาน่ะหรือจะจริงใจกับผู้หญิงคนไหนเป็น ยิ่งไม่เชื่อน้ำหน้าว่าจะหยุดอยู่ที่น้องสาวเธอเพียงคนเดียวได้

ไม่เข้าถ้ำเสือรึจะได้ลูกเสือ เธอเองก็ได้ชื่อว่าเป็นเสือในวงการธุรกิจคนหนึ่ง เคยกลัวใครซะที่ไหน แต่แล้วกลับคำนวณพลาด เพราะลูกเสือดันตัวใหญ่เกินคาด ทั้งเป็นเสือหิวโซอีกต่างหาก สาวสวยมากมายที่เคยคบเคยควงไม่ทำให้เขาอิ่มบ้างเลยรึไงนะ ถึงได้จ้องเธอตาเป็นมัน คิดจะจับเธอ ‘กิน’ท่าเดียว!


*รายละเอียดและรูปภาพจาก www.jamsai.com



ประเดิมที่เล่มนี้เล่มแรก เพราะเพิ่งอ่านจบไปเมื่อวาน เล่มบางๆ อ่านแป๊บเดียวจบ แอบรู้สึกว่าสั้นไปนิดนึง มันน่าจะยังขยายเนื้อเรื่องเพิ่มเติมได้

เป็นเรื่องของนางเอกที่มีน้องสาวขี้โรค นางเอกก็เลยต้องเก่ง แกร่ง และเข้มแข็งอยู่เสมอ แต่ว่าใครล่ะจะไปเข้มแข็งได้ตลอดเวลา นางเอกมีแฟนอยู่แล้ว แต่ก็นะ แฟนนางเอกก็ไม่ใช่พระเอก

พระเอก ก็เป็นพระเอกแบบพิมพ์นิยมของเราเลย เพราะพระเอก เก่ง ฉลาด รวย และเข้าใจนางเอกสุดๆ อาจจะเพราะว่าเป็นคนเก่ง ฉลาด เลยมองนางเอกออกแบบทะลุปรุโปร่งว่านางเอกเป็นคนแบบไหน 

หนึ่งเดือนเป็นผู้หญิงที่ต้องเข้มแข็ง เป็นเสาหลักของครอบครัว แต่คนเข้มแข็ง ยังไงก็มีวันอ่อนแอ และต้องการที่พักพิงเหมือนกัน 

หมอนัท ที่คบกับหนึ่งเดือนมานานหลายปี ไม่ผิดหรอกที่จะรักผู้หญิงอีกคน ผู้ชายส่วนมากก็มักจะไม่ชอบผู้หญิงที่แข็งและแรงเกินไปแบบหนึ่งเดือน

รดิศ พระเอกของเรา เป็นคนที่เหมาะสมและคู่ควรกับหนึ่งเดือนด้วยประการทั้งปวง ด้วยความที่เป็นผู้ใหญ่มากกว่า ผ่านร้อนผ่านหนาวมาเยอะกว่า ต้องคนแบบรดิศนี่แหล่ะถึงจะเอาหนึ่งเดือนอยู่

เรื่องความรัก มันเป็นเรื่องของคนสองคน ถ้าวันใดที่จากสองกลายเป็นสามแล้ว ให้ยังไงก็ต้องมีคนเจ็บ อย่าเอาคำว่า เค้าไม่ผิดอะไร มาเป็นข้ออ้างที่จะปล่อยให้เหตุการณ์มันไหลไปตามวันเวลา หากมั่นใจว่ารักใครอีกคนมากกว่าแล้ว แม้คนที่รักมากกว่าจะมาทีหลัง ก็จงทำให้มันถูกต้องด้วยการปล่อยคนที่มาก่อนไป อย่าไปคิดแทนว่าคนมาก่อนจะต้องเจ็บ เพราะถ้ากลัวว่าเค้าจะเจ็บ ก็ไม่ควรจะปันใจให้ใครไปตั้งแต่แรกแล้ว

หมอนัท กับ พันดาว น้องสาวหนึ่งเดือนรักกัน แต่ไม่กล้าบอก เลยวางแผนให้นางเอกได้เจอกับพระเอก อ่านจบแล้วถึงจะอมยิ้มไปกับความรักของ รดิศ กับ หนึ่งเดือน แต่เราก็เกลียดพันดาวกับหมอนัทมาก 

คิดได้ยังไงอะ อ้างว่าให้พี่สาวไปเจอผู้ชายที่คิดว่าเหมาะสมกับพี่สาว คิดว่าพี่สาวเจอรดิศแล้วรักกับรดิศจะได้ไม่เจ็บปวดที่ต้องเลิกกับหมอนัท คิดง่ายไปปะ สมมติแผนสำเร็จ (ซึ่งมันก็สำเร็จนั่นแหล่ะ แต่ไม่ได้สำเร็จด้วยตามแบบที่หมอนัดกับพันดาวคิดไว้) หนึ่งเดือนจะกลายเป็นอะไร จะรู้สึกยังไง ในขณะที่ตัวเองมีหมอนัทแล้ว แต่ยังปันใจไปให้รดิศอีก หนึ่งเดือนจะทรมานใจแค่ไหน ที่ตัวเองต้องกลายเป็นคนสองใจ หมอนัทกับพันดาวนอกจากจะร่วมมือกันทรยศพี่สาวแล้ว ยังวางแผนที่จะโยนความผิดไปให้หนึ่งดาวอีก แย่อะ แย่มากจนถึงขั้นไม่ควรได้รับการให้อภัยจากหนึ่งเดือนเลย

รายละเอียดอื่นๆไม่ได้จับผิดมากนัก เพราะเพิ่งอ่านไปแค่รอบเดียว แต่หงุดหงิดใจกับพันดาวมากๆ การเป็นคนอ่อนแอ มีโรคประจำตัว ทำให้มีอภิสิทธิ์มากมาย เห็นแก่ตัว และไม่ได้ซาบซึ้ง สำนึกถึงความรักที่ พ่อ แม่ และพี่สาวมีให้มากมาย 

สรุปแล้ว ถึงจะหงุดหงิดกับพันดาว แต่ก็อ่านตั้งแต่ต้นจนจบโดยไม่ได้กระโดดข้ามส่วนไหนเลย อยู่ในเกณฑ์ โอเค ไปถึง ค่อนข้างชอบ ถ้าให้เป็นคะแนน ก็คงอยู่ที่ 7 จาก 10 ไม่ได้เป็นคะแนนที่วัดว่านิยายเรื่องนี้ดีหรือไม่ดี แต่เป็นคะแนนความชอบของเราคนเดียว



นึกยังไง

คงจะเป็นเพราะช่วงนี้อ่านนิยายเยอะ อ่านๆแล้วก็มีทั้งที่ชอบ ที่ไม่ชอบ ที่ติดๆอยู่ในใจ ทั้งทางดีและทางไม่ดี เลยอยากจะหาที่แปะๆเก็บไว้ เพราะก็อยากรู้เหมือนกันว่า หากผ่านไปอีกหลายปี หยิบนิยายเล่มเดิมมาอ่าน จะยังคงรู้สึกแบบที่เคยรู้สึกรึเปล่า

บทความทั้งหลายที่คิดว่าจะปรากฎอยู่บน Blog นี้ มีพื้นฐานมาจากความคิดเห็นส่วนตัวของเราเท่านั้น การที่เราจะชอบหรือไม่ชอบนิยายเรื่องไหน ก็เป็นรสนิยมส่วนตัวของเรา ไม่ได้มีการอ้างอิงถึงหลักการวิจารณ์งานเขียนใดๆทั้งสิ้น

เรื่องที่เราว่าดี เรื่องที่เราชอบ หลายคนก็อาจจะไม่ชอบ เรื่องที่เราไม่ชอบ ก็อาจจะเป็นนิยายในดวงใจของใครแต่ละคน ไม่ได้มีเจตนาจะทำร้ายหรือโจมตีใครใดๆทั้งสิ้นนะจ๊ะ