หนังสือที่ได้มาจากงานหนังสือตามแรงเชียร์จากนักเขียนที่รู้จักกัน
เรื่องราวไล่เรียงมาตั้งแต่ สถานที่ ที่ถึงแม่จะไม่คุ้นเคย แต่ก็เคยคุ้นมากพอที่จะจินตนาการถึงได้ไม่ยาก
หลายฉาก คือ สถานที่ที่เราเคยย่ำเท้าผ่านไปมา
แต่ละบท แต่ละตอนที่ค่อยๆเผยปมออกมา ถึงจะไม่ได้ทับซ้อนกับชีวิต แต่ก็กระแทกใจได้ไม่ยาก
ทุกๆบทจะมีบทเพลงในอดีต พร้อมภาพเหตุการณ์ในแต่ละช่วงปี คอยย้อนกลับมาให้เราได้หวนรำลึกถึง
เป็นนิยายสั้นๆ ที่ตอนแรกคิดว่าจะออกแนวฟีลกู้ด แต่กลับเป็นนิยายที่อ่านแล้ว หน่วงในหัวใจอย่างที่สุด
อยากจะต่อว่าในสิ่งที่พระเอกทำ สิ่งที่พระเอกคิด แต่ก็ทำได้ไม่เต็มที่นัก กับความคิดของเด็ก 17 สิ่งที่ทำไป เจ้าตัวคงจะคิดว่าเป็นสิ่งที่ดีที่สุดแล้ว
จุดไม่สมจริงก็คงจะมีบ้าง ในการบรรยายสภาวะเด็กหกขวบ ตามประสาคนมีลูก ก็พอจะรู้ความสามารถของเด็กหกขวบ แต่ก็ให้อภัยได้ ในแง่ที่นางเอกเป็นเด็กเรียนเก่ง จะอ่านหนังสือแตกตั้งแต่หกขวบก็พอจะรับได้บ้าง
เรื่องราวของความรักของเพื่อนบ้าน ที่จังหวะและเวลาไม่ลงล็อค คนเขียน เขียนได้ลงล็อคดี แม้กระทั่งปกติ เราจะรู้สึกว่านางเอกงี่เง่า แต่คนเขียนสามารถทำให้เราเข้าใจได้ถึงความงี่เง่านั้น เข้าใจได้ถึงความกังวล ความกลัว ความไม่แน่ใจ จนไม่กล้า...
สรุปแล้ว เราไม่ชอบที่มันหน่วง เพราะอ่านแล้วมันหน่วงๆอยู่ในใจแม้จะปิดเล่มไปแล้ว แต่ชอบการเขียน การบรรยาย การเล่าเรื่องของนักเขียน ส่วนตัวคงจะไม่หยิบมาอ่านอีก เพราะมันบีบหัวใจเกินไป (มันไม่ได้เศร้าแบบใครตาย ไม่สมหวัง แต่ต้องอ่านเองแล้วจะรู้) แต่ถ้าให้คะแนน เราให้ 9/10 เพราะเป็นเรื่องที่ดี เป็นหนังสือที่ดีเล่มนึงเลยทีเดียว
